تعزیه‌خوانی در یزد

تعزیه‌خوانی در یزد

خیمه سرای مریم‌آبادی

تعزیه‌خوانی در استان یزد، یکی از باشکوه‌ترین جلوه‌های نمایش مذهبی و آیینی ایران است که ریشه‌ای عمیق در فرهنگ عاشورایی مردم این دیار دارد. این نمایش سنتی که بیشتر در ایام محرم و صفر برگزار می‌شود، تلفیقی از هنر، ایمان و حماسه است که نسل به نسل منتقل شده و هنوز هم با شکوهی خاص اجرا می‌گردد.

شیوه‌ی اجرا در یزد
در یزد، تعزیه‌خوانی نه تنها یک اجرای نمایشی، بلکه نوعی نیایش و ذکر محسوب می‌شود. تعزیه‌خوان‌ها با پوشیدن لباس‌های نمادین (سبز برای اولیاء، قرمز برای اشقیاء) و خواندن اشعار موزون، داستان‌های کربلا را با حس و حالی سوزناک بازآفرینی می‌کنند. مکان اجرای تعزیه معمولاً در حسینیه‌ها و تکیه‌هاست، مثل تکیه امیرچخماق یا حسینیه شاه‌ابوالقاسم که از مراکز اصلی آیین‌های مذهبی در یزد به شمار می‌روند.

نقش مردم
مردم یزد حضوری پررنگ در این آیین دارند. از تهیه لباس‌ها و دکورها گرفته تا حمایت مالی و معنوی از گروه‌های تعزیه‌خوان. شور و شعور حسینی در دل اهالی موج می‌زند و همه، از کودک تا سالمند، خود را جزئی از این نمایش آیینی می‌دانند.

ویژگی خاص تعزیه در یزد
آنچه تعزیه‌خوانی در یزد را متمایز می‌سازد، توجه دقیق به جزئیات تاریخی، شیوه خاص خواندن و نحوه ورود و خروج شخصیت‌هاست. همچنین، استفاده از زبان بومی یزدی در برخی مقاطع باعث نزدیکی بیشتر اجرا به دل‌های تماشاگران می‌شود.

حفظ و انتقال سنت
در یزد، هنوز هم نوجوانان و جوانان علاقه‌مند به این هنر آیینی هستند و نزد بزرگان تعزیه آموزش می‌بینند. نهادهای فرهنگی نیز در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند با ثبت و حمایت از گروه‌های تعزیه‌خوان، این سنت گران‌بها را حفظ کنند.